صنعت کاشیسازی در ولایت هرات پیشینهای ۵۰۰ تا ۶۰۰ ساله دارد و این صنعت در دورههای مختلف، فراز و نشیبهای زیادی را پیموده و اکنون تنها چند کارگاه کوچک در شهر هرات این هنر را زنده نگه داشتهاند.
هنر کاشیسازی و کاشیکاری در تزئین ابنیه تاریخی به خصوص اماکن مذهبی کاربردهای فراوانی داشته و دارد و این هنر همانند هنر سفالگری دارای ویژگیهای خاص و منحصر به فردی است.
این هنر و صنعت از گذشتههای بسیار دور در نتیجه مهارت، ذوق و سلیقه کاشیساز در مقام شیئی ترکیبی متجلی گردیده، بدین ترتیب که هنرمند کاشیکار یا موزاییکساز با کاربرد و ترکیب رنگهای گوناگون و یا با کنار هم قرار دادن قطعات ریزی از سنگهای رنگین طبق نقشهای از قبل طراحی شده، با اشکالی متفاوت و موزون بناهای عظیمی را تزئین میکند.
در دورههای قدیمیتر طرحهای ساده هندسی، منحنی، نیم دایره، مثلث و خطوط موازی که خط عمودی دیگری بر روی آنها رسم شده تصاویر کار شده توسط کاشی بودند.
به مرور نقشهای متنوع هندسی، گل و برگ، گیاه و حیوانات با الهام و تأثیر پذیری از طبیعت پدیدار شدند . و در همه حال مهارت هنرمند کاشیکار در نقش دادن به طرحها و هماهنگ ساختن آنها بارزترین موضوع مورد توجه در این هنر است.
نویسنده:علی سلطانی هروی
شما اولین دیدگاه را ثبت نمایید.