بامیان، از جمله ولایتهایی است که سالانه بیشترین جلب گردشکر را دارد، مناظر زیبای طبیعی و ساحات تاریخی موجود در این ولایت، همهساله تعدادی زیادی از گردشگران داخلی و خارجی را به اینجا میکشاند.
بند امیر، بودا، شهرهای تاریخی غلغله و ضحاک، چپ دره سادات، دره قاضان و دره چاشت، از جمله مناظر زیبایی هست که بامیان را به ولایت توریستی مبدل کرده است.
اما، بابر دره یکی از ساحات زیبای طبیعی است که در ولسوالی یکاولنگ این ولایت قرار دارد، منظره زیبای طبیعی که بِکر، دستنخورده و همچنان از دید توریستان بیرونی پنهان مانده است.
این درّه زیبای طبیعی در شمال مرکز ولسوالی یکاولنگ واقع شده و موجودیت آبشارهای زیبا، آب پاک و زلال و موجودیت حیوانات وحشی و اهلی در گوشههای این درّه زیباییهای آن را دو چند کرده است.
هر چند اکنون تعدادی زیادی از حیوانات وحشی که در گذشته در این درّه زندگی میکردند؛ کمیاب و یاهم منقرض شده است، اما برخی از بزرگسالان که از قدیم باشندهِ این ولسوالی هستند، میگویند که در گذشته حیوانات وحشی زیادی از قبیل، شیر، پلنگ، آهو و دیگر حیوانات وحشی و پرندهها در این درّه به ملاحظه رسیده است.
به گفته شماری از باشندههای نواحی علیای این درّه هنوز هم گلّههای کوچک آهو در ساحاتی از این درّه دیده شده است.
به گفته برخی از ساکنانی که در فصل بهار در نواحی و اطرف این درّه «ایلاق» میروند؛ میگویند سالانه صدها و حتی هزاران تن از ساکنان محلی این ولسوالی غرض تفریح و جمعآوری شماری از گیاهان دارویی از اینجا دیدن میکنند و اخیراً برخی افراد از بیرون ولسوالی یکاولنگ نیز به اینجا آمده و مدت چندین شبانه روز را در اینجا سپری میکنند.
بابر درّه با زیباییهای منحصر به فردی که دارد در صورت ایجاد راههای مواصلاتی حتی سرک درجه سوم هم میتواند سالانه صدها هزار گردشگر را پذیرا باشد.
ابتدای این دره زیبا تا انتهای آن پوشیده از گیاهان خودرو بوده که با چشمه های که در نواحی آن وجود دارد آبیاری میشود،آبی که از ارتفاعات بلند کوها در سطح این دره پرت میشود آبشارهای زیبای را خلق کرده است.
موجودیت آب زیاد، زلال و صحی در این درّه، فرصتهای زیادی را میتواند ایجاد کند.
آبهایی که از آغاز درّه سرچشمه میگیرد با آبهایی که از درّههای فرعی اطراف آن ملحق میشود در انتهای این دره به یک منبع بزرگ آبی مبدل شده است.
انتهای این درّه به قریه «مندییک» میرسد و از آب آن صدها جریب زمین آبیاری میشود، اما باشندههای محلی ولسوالی یکاولنگ میگویند که در صورت مدیریت درست این منبع آبی میتواند آب صحی هزاران فامیل را در مرکز این ولسوالی، تامین کند.
سید علی، یکی از باشندههای این ولسوالی، به آوا پرس، گفت: در صورتی که حکومت بتوانند این آب را به درستی مدیریت کنند؛ آب صحی این درّه میتواند علاوه بر آبیاری زمینهای زراعتی این قریه و قریههای اطراف آن، مشکلات بیش از ۲۰ هزار فامیل را در سطح ولسوالی یکاولنگ مرفوع سازد.
علاوه بر آب صحی، مقداری زیادی از داروهای گیاهی مورد نیاز باشنده های مناطق اطراف این درّه نیز از درّ بابر درّه تامین میشود.
عمدهترین دارویی که ساکنان محلی این ولسوالی از آن استفاده میکنند گیاهی خوشبوِ به نام «کوزهتنی» هست به گفته ساکنان محلی این ولایت در زمانهای قدیم بنا به نبود دارو و داکتر در این ولسوالی از این گیاه برای تداوی امراض کلیه دردی( گُرده دردی) و سنگ کُلیه استفاده میشود.
حتی در حال حاضر این گیاه در داروخانه های گیاهی کابل به عنوان داروی یونانی برای بهبود در کُلیه هر ۲۰۰ گرام بالای ۶۰ افغانی به فروش میرسد.
در حال حاضر استفاده از این گیاه در بسیاری از ساحات ولسوالی یکاولنگ رایج شده و بهجای «چای خشک» از گیاه «کوزتنی» که طعم لذیذ و بوی خوش دارد؛ استفاده می شود.
درّه زیبای طبیعی بابر، در حدود بیش از ۱۰۰ کیلو متر طول دارد که آغاز از از ساحه شمال غربی این ولسوالی آغاز شده و در حدود یکونیم کیلو متری مرکز این ولسوالی خاتمه یافته است
آدرس: ولایت بامیان، ولسوالی یکاولنگ، بابر دره
نویسنده:علی سلطانی هروی
شما اولین دیدگاه را ثبت نمایید.