این قلعه یادگار دوره فرمانروایی فریدون میباشد و در کتاب های معتبر چون شهنامه فردوسی خراسانی، تاریخ سیستان و دگر آثار آزان نامبرده شده است.
فریدون یکی از شخصیت‌های اساطیری شاهنامه است(شاهنامه اول توسط دقیقی بلخی آغاز شد اما روزگار مجال تمام کردنش را نداد و عهده دار این کار عظیم و پر افتخار فردوسی طوسی شد که میتوان گفت بخش گشتاسبنامه شاهنامه مربوط دقیقی بلخی میباشد). او پادشاه پیشدادی بود که بر پایه شاهنامه فردوسی پسر آبتین و از تبار جمشید بلخی بود و با یاری کاوه آهنگر بر ضحاک ستمگر چیره شد و او را در کوه البرز(واقع در جنوب شهر قدیمی بلخ) زندانی کرد. سپس خود پادشاه جهان گشت.
«فراه» و «فره» با کلمات «فر یا فره» «خره پهلوی خورن اوستایی هم ریشه دانسته اند که فروغ و شکوه معنی دارند» به عقیده محققین، قدیمی ترین شهر و مرکز ولایت، شهر کهنه فراه است. در متون عهد تیموری و صفوی حتی در متون عهد نادر افشار از شهر کهنه فراه بنام قلعه داوری یاد شده ولی بعد ها این اسم بکلی فراموش گردیده و امروز از آن تنها بنام شهر کهنه یاد میشود.
به عقیده مردم آنجا این شهر در عصر فریدون به امر فریدون و با دست فریدون بنا شده و بدین نام فراه و نام شهر فراه که مرکز ولایت بوده نیز مأخوذ از نام فریدون است. در داخل شهر بقایای سردابه ها و حوض های پخته دیده میشود که تاریخ آنرا تا عصر مدنیت اینجا میتوان پیش برد.
درحدود هشتصد سال پیش ، یاقوت حموی درکتاب معروف خود معجم البلدان از فراه اینطور یاد کرده است: فره شهری است بزرگ در نواحی زرنج و روستاهایش به شصت دهکده میرسد.
ابراهیم پورداود دانشمند ایرانی که برکتاب اوستا شرح نوشته است مینویسد:
« فراداتا اسم وادی است که امروز به فراه رود معروفست و اسم شهر فراه نیز ماخوذ از نام این رود خانه است. »
آدرس: ولایت فراه، قلعه فریدون
نویسنده:سلطانی هروی
شما اولین دیدگاه را ثبت نمایید.