تپه بی‌بی مهرو

تپه بی‌بی مهرو یکی از تپه‌های مشهور شهر کابل است که در سمت شمال کابل موقعیت دارد.

براساس گفته‌های ساکانان این منطقه، در گذشته این منطقه ده بوده که خانه‌های آن قدیمی و اندک هستند. ساکنان این منطقه زراعت پیشه هستند و تعدادی بیشتری آنها شغل پوستین دوزی دارند.

تپه بی بی مهرو یکی از تپه های مشهور شهر کابل است که در قسمت شمال مرکز کابل موقعیت دارد.

تپه بی بی مهرو در زمان جنگ افغان و انگلیس موقعیت خوبی برای مبارزین راه آزادی گردیده بود و از آنجا دشمن را هدف قرار می دادند، روزگاری هم رسید که تپه وزیر محمد اکبرخان کنار آن نامگذاری شد و تقریباً یک پارک نیمه تفریحی را تشکیل نموده است.

تپه بی‌بی مهرو از جمله تپه‌های مشهور شهر کابل است که در بین باشندگان شهر کابل از شهرت خاص برخوردار است. اینکه این تپه چرا به نام بی‌بی مهرو نام نهاده شده است قصه‌ی جالبی دارد.

داستان بی‌بی مهرو

در زمان جنگ افغان و انگلیس، دختری زیبای بنام بی‌بی مهرو در یکی از قریه‌های شمال کابل زندگی می‌کرد یک جوان کاکه و خوشکل که در مردانگی شهره شهر بود نیز در این منطقه زندگی می‌کرد او خواستگار این دختر شد. پدر و مادر دختر از جوانمردی این جوان اطلاع داشتند و به ازدواج او با دخترشان رضایت نشان دادند.

پس از چندی مراسم عروسی این دو جوان برگزار شد. در شب جشن عروسی، داماد به هر طرف که دید به جز از اطفال دیگر کس را ندید. با تعجب جویایی احوال دیگر جوانان و رفیق‌های خود شد و پرسید که چرا آنان درخوشی او شرکت نکرده است.

در جواب او گفتند که همه بخاطر جنگ افغان و انگلیس به میدان جنگ رفته اند. داماد با شنیدن این خبر ناراحت شد و از جا بلند شد و با اشتیاق تمام تفتنگ بردوش گرفت و روانه جنگ شد.

داماد به بی‌بی مهرو پیام گذاشت که او نمی‌تواند چنین ننگی را بپذیرد. باید با دوستانش در میدان نبرد برود و همین که از جنگ برگشت در پی عروسی خواهد شد.

او چنان کرد، پس از یک سفر مختصر در صف جوانان در میدان جنگ قرار گرفت، جنگ به شدت ادامه داشت. در این میان گلوله‌ی از جانب دشمن رها شد و سر راست به سینه داماد اصابت کرد. سربازان جسم بی روح او را از میدان جنگ بیرون کشیدند و بر اسپی گذاشتن تا برای درمان به ده ببرند.

همین که داماد به ده رسید اطلاع یافت که عروس زیبایش، از شدت فراق جهان فانی را وداع گفته و به آغوش خاک پناه برده است.

این خبر چنان جان و دل داماد را بسوخت که بی درنگ به مزار معشوق شتافت و در آنجا چنان گریست که خاک یار را غرق اشک کرد و پس از لحظه‌ی سکوت ناله‌ی  جگرسوزی کشید و جان به جانان سپرد.

مردم ده از دور و نزدیک کنار هم آمدند و مرگ این دو دلداده را با سوگ بزرگ گرفتند و گل‌های فراوان را نثار شان کردند.

اکنون مزار این دو دلداده، پهلوی هم در فراز تپه‌ی بلندی قرار دارد که زیارت‌گاه اهل دل است و از آن روز به بعد این تپه را بنام تپه بی‌بی مهرو نام نهادند و آرامگاه پر نور و صفای آنان را با گل و پرچم آراستند.

عکس: شاروالی کابل